Бат-Ирээдүй

Хайх

Ж.БАТ-ИРЭЭДҮЙ: "АНГИЙН БАГШ МИНЬ"

Цаг хугацаа ёстой нөгөө холбоог нь хөөсөн хонь шиг цувах юм даа. Бид арван жилийн сургууль төгсөөд бараг 30 жил болох нь. Ангийн дарга мессенжерт орж ирж байна. Энэ бол тухайн үедээ манай ангид байтугай сургуульдаа толгой цохидог гавал нөхөр байлаа. Тэр ч хэрээрээ одоо Монголын дээгүүр давхих компаний захирал. За танд нь нэг муу мэдээтэй гэхэд нь Баяраа пал гээд л явчихаж. Тэр үеийн биднийгээ дандаа та гэх. Нэг ангийн нөхөр та та гээд байх ч бас ч тийм таатай юм биш дэг ээ. Ямар сайндаа манай арван жилийн охин түүнтэй уулзах гэж ороод - За Төгсгэрэл гуай та хэзээ ирээв? Та цай уу гэж та та гээд байхаар нь юу ч хэлж чадаагүй гараад ирсэн гэж онигоо шиг бидэнд байнга ярьдаг юм. За энэ яахав. Ямар гээч юм болсон юм бол доо? гэж бодоод за гэж арай ядан бичтэл - Ангийн багш нас барсан гэнээ. Туяа ах тэгж байна. Чамд манай ангийнханы утас шөрмөс байна уу хө гэж байна. Байгаагаа өглөө, заримтай нь ч шууд ярилаа. Тэд аль хэзээ мэддэгээ мэдээд, холбоо баридагаа баричихаж. Маргааш 3 цагаас цуглах гэж байгаа гэнэ. Ангийн багш. Манай үеийнхэн байтугай одоо үеийн хүүхдүүдэд ч ангийн багш гэдэг хүн дотно сайхан. Саяхан бүр миний ажил руу Байдрагаас ярьж байна гээд эгээтэй л хажуухнаас ярьж байгаа юм шиг цангинатал сэргэлэн дуутай ярьж байсан сан. Багш аа таны бие, сайн та юу гээв, янз бүрийн хэрэг учир болоо юу гэхэд -Зүгээр зүгээр багш нь Байдрагтаа ажиллаж байгаа ш тээ, -За миний хүү ажлаа сайн хийгээрэй, баяртай гээд утасаа тавьж билээ. Тэр бид хоёрын сүүлийн яриа байжээ. Юу болоо юм бол, гэнэтийн юм болж дээ. За чи очихоороо миний өмнөөс хэдэн цаас өгөөрэй хө гээд тоог нь хэлж, тооцоо хийхээ ч дуулгалаа. (Угаасаа ч ээждээ нэг эм мэм эндээс захисан байсан юм.) Ангийн багш бидэнд насаараа л ангийн багш билээ. Маргааш нь орой ажил тарсны дараа ангийн нөхөр лүү ярьвал бид багшийндаа очоод ирсэн одоо Өрнөхийн бааранд байна гэж байна. Юун баар вэ та нар чинь яахаар бааранд байж байдаг билээ гэтэл - Үгүй, мэдэхгүй ээ гэж эвгүй байдалд орсноо мэдсэн үү, яасан ээрч мууран нэг юм ярихчаа боллоо. Баар саванд байгаа болохоор утас нь ч олигтой дуулдах янз алга. Хэн хэн байна гэж арай ядан асуувал нэрийг нь хэлж байнаа. Надад нэг сонин санагдаад явчихлаа. Тэр жилийн аймаар аваараар мажийсан бол нэг ирсэн болж үзэгдээд гарч бүгдээрээ баардаж, караокидах нь дээ гэж бодлоо. Ангийн хүүхдүүдийн чанар аа гэж. Ангийн багш минь ум ма ни бад ми хум. 
Токио, 2009.06.06